SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Józefy Bergelówny w Dobczycach

Książka

W koszyku

oceń

Oskarżam Auschwitz : opowieści rodzinne / Mikołaj Grynberg ; [redakcja Justyna Dąbrowska]. - Wydanie 3. - Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2021. - 290, [6] stron ; 22 cm.

Autor

Grynberg Mikołaj (1966- ) Autor Dąbrowska Justyna (1960- ) Redakcja

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska.

Temat

Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny) Holokaust Postpamięć Ocaleni z Holokaustu Żydzi

Gatunek

Wywiad dziennikarski

Dziedzina i ujęcie

Historia

Spotykają się w Nowym Jorku, Warszawie, Tel Awiwie. Łączy ich to, że mieli nie istnieć. Że są Żydami i zostali wychowani przez ocalałych z Holokaustu. Także to, że w większości nigdy nie poznali wielu ze swych najbliższych. Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne to wybór dwudziestu kilku rozmów, które autor przeprowadził z dziećmi ocalałych z Holokaustu. Dają one przenikliwy, poruszający obraz przeżyć rozmówców, dotykając tematów często przemilczanych: odkrywania historii rodzinnych, życia w cieniu cierpienia rodziców, bólu z powodu utraty najbliższych, a przede wszystkim potrzeby bycia zrozumianym i poszukiwania bliskości. Głosy te tworzą chór, którego sile trudno się oprzeć, a jednocześnie są zaproszeniem do dialogu na tematy dotąd rzadko poruszane poza wąskim gronem. [opis z okładki].

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Dobczyce

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(100)"1939/1945" (1 egz.)

Strefa uwag:

Opowieści rodzinne

Uwaga dotycząca innej dostępnej postaci fizycznej

Książka dostępna też w wersji elektronicznej.

Recenzje:

„Oskarżam Auschwitz” to zbiór rozmów Grynberga z potomkami ludzi ocalałych z Holokaustu. Minęło już tyle czasu od tej strasznej tragedii, a mimo wszystko wielu z nich nadal dźwiga na swych barkach ciężar tych okrutnych dni. A zwykło się mawiać, że „czas leczy rany”… Jak się okazuje nie w tym przypadku. Zdawać się nawet może, że ten czas, który tak szybko przelatuje nam przez palce jest zupełnie niczym w procesie „leczenia powojennych, (...)